Διαιρούμαι κι αργοσβήνω, κι απογόνους δεν αφήνω
Διαιρούμαι κι αργοσβήνω, κι απογόνους δεν αφήνω Δεκεμβρίου 08, 2022 Διαιρούμαι κι αργοσβήνω, κι απογόνους δεν αφήνω Του Ορθαγόρα Κρατάει χρόνια αυτή η εγγλέζικη κολόνια Η ανακοπή της αύξησης του παγκόσμιου πληθυσμού -ή η μείωσή του- εκλαμβάνεται από πολλούς, ακόμη και σήμερα, ως αστήρικτη «θεωρία συνωμοσίας». Ωστόσο, πρόκειται για μιαν πολύ παλιά ιστορία, η οποία όχι μόνον άντεξε στο πέρασμα του χρόνου, αλλά επιπλέον επανακάμπτει δυναμικά στις μέρες μας, ενσωματωμένη εντέχνως στο αφήγημα του υπερπληθυσμού και των δήθεν συνεπειών του. Όλα άρχισαν το 1798, όταν ο παρανοϊκός Άγγλος κληρικός, λόγιος, και δημογράφος, Τόμας Ρόμπερτ Μάλθους (1766-1834), ισχυρίστηκε ότι η (οφειλόμενη στην άνοδο του βιοτικού επιπέδου) αύξηση του πληθυσμού θα οδηγήσει αναπόφευκτα στην εξάντληση των φυσικών πόρων. Και δεν έμεινε στις «διαπιστώσεις». Πρότεινε «λύση». Την... εξόντωση. Ας δούμε τι έλεγε: «Ο πρόωρος θάνατος πρέπει, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, να επισκεφτεί την ανθρώπινη φυλή […] Θα πρέπει να δι
